Bir gece açdım pencerini men,

Aşağıda qaçışan balaca insanlara baxdım.

Nefesime çekdim şaxta,ayazı,qışı getirer otağıma,

Perdeni reqs edende gördüm,külekle,

Her şeyi yeniden başlıyaq.

Amma men yorğun,amma sen kinli,amma yox o hissler artıq hevesde.

Qapını üzüme örtüb çıxdı otaqdan,qalmışam yene pencereden açılan menzere.

Meni uçmağa vadar etmese,bu neğme oxunar.

Şeherin sonsuz binalarının işıqları,gözümü qamaşdıran

Soyuqdandımı,şaxtadandımı,yanağıma tökülen ilıq yaşlar.

Yene yuxusuz ,dolmuş gözler qorxusuz.

Qaranlıq otaqda tek qalmışam

Yene göz yaşı yağışlı birge darıxır qucaqsız.

Yarpaqlar ağacda üsyan edecek.payızı hasara almağa,

Yox meyl,yox güman,yox qefes,indi qefesden uçmağa.

Yene donmuş qanadlar,pencere,4 divar birde men,hansı fesildi bilmirem.

Dibçekde de solacaq bir gece qızılgül,solsun qoy,dermirem.

Seni sevmirem,ey uzun gece yuxumu qaytar ,geri,de nece?

Deyecem sevgilime ki,geceni keçirtdim geceyle tek baş-başa.

Yaşamaq istersen get tek yaşa,sen ayrı ,men ayrı.

Qalaq indi çetin heyat.yox bu mövzu ağırdı,

Yuxusuz gecede,gözüm qaraldı.

Yerim isti,yorğanaltı heyat mene çox şeyi öyretdi.

İlk kabusumu suya danışanda ,dedim ki.ejdaha gözünü mene bereltdi.

Amma,indi bu kabusun gülmeledi,

Yuxularsa bir işaredi

Melekler sevecem,butalar görecem,

Oyananda yene seni seçecem,

Her gün tekrarlanan yuxusuzluq xestelikdi sanki,

Men pencere qarşısında yorğu,göe baxıram,dilimde suallar.

Soruşdum külekden,niye bele esirsen,hara telesirsen?

Dedi:Men buludlarımı susuz sehralara yağdırmağa gedirem.

Soruşdum güneşden:Hanı sevgilin ay,niye dalaşıbsız

Dedi:Biz bir yerde olanda zülmet düşe biler aleme.

Ulduzlardan soruşdum: Nazlı qızlar parıltınız nedendi?

Dediler: Ağlamaqdan,kipriklerimizdeki yaşlardan.

Soruşdum quşlardan:Meni özleriyle aparlarmı?

Soruşdular: Qanadların varmı? Qaraqan qanaqların varmı?

Soruşdum denizden:Niye dalğaların gedib-gelir?

Dedi:Tenhalıqdan darıxmamaq üçün özüm-özüme bu oyunu düşünmüşem.

Soruşdum dağlardan: Niye zirveleriniz qarlı?

Dediler:Uzun iller yaşadıq,bizde qocaldıq ,saçlarımız ağardı.

Soruşdum çaylardan:Hara qaçırsız,kimden qorxursuz ki?

Dediler:öldürdüyümüz qayaların ruhu bizi rahat buraxmır.

Soruşdum torpaqdan:Niye ölmüş insanları udursan ki?

Dedi:
Qisas alıram,meni alçaldıb taptalıyanlardan.